شیلی، با نام رسمی جمهوری شیلی در آمریکای جنوبی  که پایتخت آن سانتیاگو است. شیلی در نقشه آمریکای جنوبی به مانند یک نوار بلند و باریک میان کوه‌های رشته کوه آند در شرق و اقیانوس آرام در غرب کشیده شده‌است. اقیانوس آرام کل مرز غربی این کشور را تشکیل می‌دهد، و از شمال با پرو، از شمال شرق با بولیوی، از شرق با آرژانتین، و در پایین‌ترین نقطه جنوبی کشور با گذرگاه دریک هم‌مرز است. این کشور به همراه اکوادور تنها کشورهایی در آمریکای جنوبی هستند که با برزیل مرز مشترک ندارند. طول خط ساحلی این کشور با اقیانوس آرام 6435 کیلومتر است.

شیلی است که معمولا توصیف شامل سه بخش. اولین بار از این، شناخته شده به عنوان قاره شیلی شامل یک نوار طولانی باریک از زمین در سواحل غرب از مخروط جنوبی که گسترش بین تشابه 17 درجه 29"57 "S و 56 درجه 32 "S، بیشتر از ساحل جنوب شرقی اقیانوس آرام به آند. این یک طول 4270 کیلومتر، حداکثر عرض 445 کیلومتر در 52 ° 21 "S، خارج از تنگه ماژلان، و حداقل عرض 90 کیلومتر در 31 درجه 37" S، بین پونتا آمولاناس و می رسد پاسو د لا کاسا د پیدرا. این مرز پرو به شمال، بولیویبه شمال شرق، آرژانتین به شرق، در مجموع 6339 کیلومتر از مرزهای زمین، و گذرگاه دریک در جنوب. دوم، به نام دیوار شیلی، مربوط به گروه از جزایر آتشفشانی در مجمع الجزایر جنوب اقیانوس آرام. خوان فرناندز و جزایر ناگوار متعلق به جنوب امریکا، جزیره سالاس ی گومز و جزیره ایستر، از لحاظ جغرافیایی در پلینزی واقع سوم، به نام سرزمین شیلی قطب جنوب به مساحت قطب جنوب در سال 1250 257.6 کیلومتر مربع بین طول جغرافیایی است 53 ° W و 90 درجه W که بر روی شیلی مدعی حاکمیت، گسترش مرز جنوبی آن به قطب جنوب. این ادعا است به حالت تعلیق که توسط پیمان قطب جنوب، که شیلی از امضا کنندگان است تصریح شده، بدون که امضا به منزله چشم پوشی. از آنجا که از حضور خود در امریکا، اقیانوسیه و قطب جنوب، شیلی خود را به عنوان یک کشور سه قاره توصیف می کند.

اسپانیا را فتح و شیلی استعمار در اواسط قرن 16، به جای حکومت اینکا در شمال و مرکز شیلی، اما شکست را به تسخیر مستقل ماپوچه که ساکنان جنوب مرکزی شیلی. پس از اعلام استقلال خود را از اسپانیا در سال 1818، شیلی در 1830s به عنوان یک جمهوری استبدادی نسبتا پایدار پدید آمده است. در قرن 19، شیلی شاهد رشد اقتصادی و ارضی قابل توجهی، پایان دادن به مقاومت ماپوچه در 1880s و به دست آوردن قلمرو شمالی در حال حاضر خود را در جنگ از اقیانوس آرام (1879-1883) پس از شکست پرو و بولیوی. در اواخر 1960s و 1970s زود، کشور قطبش چپ به راست شدید سیاسی و آشفتگی را تجربه کرد. این توسعه با کودتای 1973 شیلی که دولت جناح چپ سالوادور آلنده را سرنگون و نهاد یک دیکتاتوری نظامی جناح راست 16 ساله که بیش از 3000 نفر کشته و یا گم چپ به اوج خود رسید. رژیم به رهبریآگوستو پینوشه در سال 1990 به پایان رسید و پس از آن یک همه پرسی در سال 1988 از دست داده و توسط یک ائتلاف چپ میانه که از طریق چهار ریاست جمهوری تا سال 2010 حکومت موفق شد.